Miałam aborcję
wasze doświadczenia po przerwaniu ciąży

Natalia

Osoby, które się boją aborcji - nie jesteście same

Historia nie ma na celu zniechęcenia do aborcji, jest to dobra decyzja, jednakże opowiem moją historię.

Kinga

Nie mogłam doczekać się kolejnego dnia i wzięcia kolejnych 4 tabletek

Zacznę od tego, że jestem szczęśliwą mamą dwóch chłopców. Chłopcy są rok po roku: 2020 i 2021…

Natalia

Nie dajcie się sparaliżować lękowi i natrętnym myślom, da się przez to dobrze przejść

W mojej wypowiedzi chciałam skupić się głównie na objawach, których doświadczyłam podczas aborcji farmakologicznej.

Karolina

Nie muszę bać się o przebieg ciąży, o to czy nie trafię do szpitala i czy w ogóle z niego wyjdę

Zawsze myślałam, że jestem przeciwna aborcji. Tak mnie wychowano, a raczej zaprogramowano, żebym uważała i mówiła, że aborcja jest zła, że to zabójstwo. Ale nigdy wcześniej nad nią więcej nie rozmyślałam, nie miałam ku temu powodów. Nie dotyczyło mnie to bezpośrednio, mimo, że tak na prawdę temat dotyczy każdej kobiety. I takie odnoszę wrażenie, że ludzie (mężczyźni) decydują za nas, bo nie dotyczy ich to osobiście.

Lena

Uczucie po zabiegu – jakby ktoś ściągnął ze mnie kilkutonowy kamień

Czułam, że jestem w ciąży, ale bałam się wykonać test. Wypieranie było łatwiejsze niż prawda, ale czas uciekał. Dwie kreski nie były dla mnie zdziwieniem, mimo to – przeraziły mnie.

Nikola, lat: 24

Wszystkie filmy i opowieści które słyszałam były tak przerysowane...

Swoją historię zacznę od paradoksalnego wyznania – jedyne, niezmienne moje marzenie i cel w życiu, to zostanie rodzicem. Zawsze byłam za wyborem aborcyjnym, to coś co każda Kobieta powinna mieć i to co dzieje się w naszym kraju jest wręcz obrzydliwe… w każdym razie ja zawsze powtarzałam swoim przyjaciółkom, że pewnie nigdy w życiu nie była bym w stanie usunąć ciąży, byłam jedyną tak mówiącą kobietą w swoim gronie. Byłam w tamtym czasie pewna, że niezależnie od sytuacji w której się znajdę, mój charakter i wrażliwość i marzenie posiadania dzieci nie pozwoliłby mi się odważyć na aborcję.

Patrycja

Cieszę się że teraz jestem z wami

Chciałam opisać moją sytuację w której się znalazłam w 2018 roku.

Adam

Czy była ta decyzja słuszna? Tak. Czy zrobilibyśmy to ponownie? Tak.

W listopadzie 2020 roku dowiedzieliśmy się, że moja żona jest w ciąży. Pierwsze trzy miesiące wszystko było książkowo, lekarz stwierdził, że będzie dziewczynka, nagle pojawiło się podejrzenie zespołu Downa – zrobiona amniopunkcja – wyszedł kariotyp prawidłowy męski, czyli miał być zdrowy chłopczyk.

Kam

W drugim poniedziałku lipca zamiast w gabinecie u jednego z najlepszych ginekologów w mieście, siedziałam w autobusie do czeskiego Brna.

Aborcji dokonałam rok temu w lipcu. W moim przypadku decyzja okupiona była wieloma łzami, nieprzespanymi nocami i rozmyślaniami. Byliśmy z partnerem po poważnym związkowym zakręcie, byłam wtedy jedyną pracującą w naszym domu osobą i prawdę mówiąc ciąża była wynikiem pierwszego seksu bez zabezpieczenia.